Heidegger jest psychagogiem, który wprowadza w tradycję metafizyczną w niezwykle osobliwy sposób, wyprowadzając nas na manowce, bezdroża tejże tradycji, w nieznane, wzywając jak Rilke w wierszu Wstęp (czy też Wejście, Eingang): „Kimkolwiek jesteś: wyjdź dziś wieczorem z pokoju, w którym wszystko znasz”. Wchodzimy, wychodząc, ze znanego w nieznane. Dziś, w dobie kryzysu metafizyki, jej pielęgnowanie jest czymś niezwykle cennym. Mimo swych obrazoburczych gestów, Heidegger okazuje się klasycznym myślicielem metafizycznym nie tylko ze względu na autorów, którzy są mu najbliżsi, Platona i Arystotelesa, ale też problemy, które ożywczo porusza. Któż inny potrafi przeprowadzić fenomenologiczną analizę dobra, piękna i prawdy w taki sposób, jakby te idee jawiły mu się naocznie, żywo obecne przed spojrzeniem jego umysłu?